Op naar Bali!

Gisteren om 6:30 op gestaan om te gaan reizen naar Bali. Na het ontbijt brengt de tuinman me naar de weg voor de bus die ik moet hebben. Er zijn hier namelijk geen bushaltes. Gewoon aan de zijkant van de weg, de bus wenken. Vertrektijden bestaan al helemaal niet. Rijden als er genoeg mensen in de bus zitten en stop roepen als je eruit moet. Na 45 minuten wachten komt de juiste bus (best te vergelijken met een bus waarmee je op schoolreisje gaat, alleen zonder alle luxe). De tuinman heeft de hele tijd met me gewacht en laadt mijn koffer in het bagageruim. Godzijdank zien ze er betrouwbaar uit en verwacht ik dat ze het wel moeten houden. Toen ik de bus instapte verwachtte ik een nachtmerrie en tijdens de reis kwam dat beeld best overeen. De bus zat hartstikke vol met Indonesiërs. Ik was de enige blanken en ja dan krijg je wat bekijks. Er zijn nog 2 stoelen naast elkaar vrij en ik neem daar plaats. Mijn rugzak in het bagagerek en mijn handtas op de lege stoel (met alle belangrijke spullen).
Ik kan niet recht zitten, want zoveel beenruimte is er niet. Er komen steeds meer mensen bij en ook op de stoel naast me komt iemand zitten. We zitten half op elkaar gepropt, maar gelukkig is dit een fijne man (geen engere, hij vroeg netjes of hij naast me mocht zitten, lacht om mijn gezichten als ik weer onder de indruk ben van iets en hij wil me dingen uitleggen voor zover als dat kan wegens de taalbarrière, bijv de paspoortcontrole).
Tja voor 60000rp kun je ook geen luxe verwachten (dit is €4,- voor 2 uur rijden en het ticket van de ferry).
In de bus wordt gewoon gerookt en dan niet door een iemand, maar door velen. Gelukkig zit ik onder een open raampje waar frisse lucht door naar binnenkomst (voor zover de lucht hier fris is, met de stoffige wegen). De bus rijdt behoorlijk hard (maar we zijn levend aangekomen:)). Ondanks de hobbelige en kapotte wegen, weet hij waar hij zijn rechtervoet moet houden, namelijk bij het gaspedaal! Ik had dorst en wilde even iets drinken uit mijn flesje. Het hobbelt zo erg dat dat niet mogelijk is! En ja, de man naast me lachte me uit.
Tussendoor stappen er mensen in en uit die eten verkopen en muziek maken. Natuurlijk wordt er even met de pet langs gegaan, voordat ze uitstappen. De verkopers hebben een aparte manier van verkopen. Ze delen het eten eerst aan iedereen uit en komen daarna het geld ophalen. Heb je hem open gemaakt dan moet je betalen, anders kun je hem terug geven.
Op het moment dat je denkt dat de bus vol is dan is die natuurlijk nog niet vol. Ze hebben plastic krukjes (echt niet te geloven dit moet je zien) die ze in het gangpad neerzetten en voile er zijn weer zitplaatsen.
Tussendoor stopte we enkele keren aan de zijkant van de weg om goederen in te laden. Ze lijken elkaar te kennen, want ze zijn volledig op elkaar ingespeeld. Dit was in ieder geval niet hun eerste keer. Na het inladen wordt er snel wat geld in de handen geduwd en wat wisselgeld terug en gas geven maar! Er staat bij elke deur iemand van de busfirma. Een rent naar de bagage om die in te laden, terwijl de ander er voor zorgt dat de mensen zo snel mogelijk in stappen en een plaats krijgen. Hoe sneller het gaat hoe meer ze kunnen verdienen. Vaak begint het busje al een beetje te rijden, voordat de deur dicht is. Ach ja hier hebben ze niet voor niets een touw aangemaakt (daardoor kunnen ze de deur makkelijk dicht trekken tijdens het rijden).
Ondertussen zit ik nog steeds op mijn medepassagier gepropt en staan mijn knieën klem tussen de stoel. Mijn voet begint te slapen.
Iemand is wagen ziek en nu pas zie ik de zakjes aan het plafond hangen. Op 3 plaatsen in de bus verspreidt, zodat iedereen erbij kan mocht die er een nodig hebben. Die zullen ze vaak moeten bijvullen, gok ik, als ze zo rijden.
Om 1145 wordt ik verlost van mijn krappe positie, want we zijn op de Terry aangekomen. We stappen uit en gaan een etage hoger zitten. Hier heb ik toch maar even een reistablet genomen, want wie weet hoe het er op de ferry aan toe gaat en hoelang ik dadelijk nog in de bus moet zitten.
Om 12:15 beginnen we al te varen. (Best snel als je na gaat dat wij er als eerste voertuig waren die erop gingen). Je ziet Bali al vanuit Java liggen. Net voordat we vertrekken wordt er nog even een veiligheidsfilmpje getoont. Dit kun je het beste vergelijken met als in een vliegtuig. De kasten waar de reddingsvesten in liggen zie je ook duidelijk (al weet je natuurlijk nooit of ze daar ook in liggen, maar we hadden ze niet nodig) en er staan meerdere brandblussers. Nou dat is iets beter dan verwacht. Na een uur varen meren we aan in Bali. Hier moeten we ons paspoort/ID laten zien. Er wordt bij mij nauwelijks gekeken. Dan krijg ik te horen dat ik de bus uit moet. Hier heb ik namelijk de overstap op een andere bus die naar Lovina gaat (mijn eindbestemming voor vandaag).
Ik stap in een lokaal busje (te vergelijken met een bestelbusje waar bankjes in zijn geduwd en een laag plafond hebben.). Hier is geen bagageruim en dus daarom mijn koffer naast me op de bank. Tussendoor willen er nog scholieren bij. 1 tas tussen de benen en 1 op schoot en er is plaats (tja ik ben er wel achter dat ik iets te veel spullen bij heb). Uiteindelijk ben ik om 15:30 (tijd Java, want Bali heeft weer een andere tijdzone) op mijn eindbestemming. Zodra ik het lokaalbusje uitstap staan er meteen een hoop verkopers naast me: heb je al een hotel, wij hebben duiktrips, wat ga je morgen doen. Tja een ding geleerd, altijd zeggen dat je plannen hebt en als je echt een tour wil, dan ga jij naar hun toe. Je vindt hier namelijk overal kantoortje om tours te boeken. (Tja echt een groot verschil met Java). Na 6 uur reizen ben ik blij dat ik kan douchen, eten en slapen.

Vanmorgen stond ik alweer om 6:00 start klaar om de dolfijnen te gaan zien. Ik ging samen met 4 andere in een vissersboten (er waren natuurlijk heel veel vissersboten, want iedereen wil ze zien). Na een uur varen aangekomen op de plaats waar ze meestal zwemmen en ik mag me gelukkig noemen, want ik heb er veel mogen zien. Om 9:00 weer terug in het hotel en de rest van de dag niet heel veel gedaan. Even bijkomen. Morgen ga ik een tour door de omgeving van Lovina maken en daarna word ik afgezet in Ubud (midden Bali) voor mijn volgend verblijf.

Groetjes Yvet

(Vandaag hebben we trouwens de eerste regenbui gehad. 30 minuten en daarna was het weer droog en warm).